زندگی چه کردی با دلم؟

چه بی رحمانه دلم را شکستی!

قلبم نگران است در شهر خود نیز غریب هستم

  دلم با همه قهر است!دگر از نفس افتادم ،تنها من نه شهر نیز غریب وتنهاست...

      هوای شهر تاریک ودل گرفته است!گوئی دیار غربت استبه کجارفته وبه چه پناه ببرم

                                            دنیا به کسی رحم نکرد؟؟؟ 

ولی چه کنم که بسته پایم نه راه برگشتی ونه راه فرار

 

در جوانی غصه خوردم هیچ کس یادم نکرد                   در قفس ماندم ولی صیاد آزادم نکرد



                    آتش عشقت چنان از زندگی سیرم کرد                   آرزوی مرگ کردم مرگ هم یادم نکرد

نوشته شده در یکشنبه 89/12/29ساعت 2:55 عصر توسط تنها نظرات ( ) | |